แม้สภาผู้แทนราษฎรจะโหวตผ่านมาตรา 3 ของร่างพระราชบัญญัติการบริหารราชการจังหวัดชายแดนภาคใต้ พ.ศ.... หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ “ร่าง พ.ร.บ.ศอ.บต.” ไปแล้วเมื่อวันพุธที่ 12 พ.ค.ที่ผ่านมา โดยให้กลับไปใช้นิยามของ “จังหวัดชายแดนภาคใต้” ที่ว่าหมายถึง 5 จังหวัดคือ นราธิวาส ปัตตานี ยะลา สงขลา และสตูล ดังเดิมแล้วก็ตามทว่าประเด็นอันสืบเนื่องมาจากถ้อยคำในกฎหมายเพียงไม่กี่พยางค์นี้ สะท้อนถึงความอ่อนไหวของดินแดนปลายด้ามขวานอย่างที่หลายฝ่ายควรตระหนักและบันทึกไว้เป็นอุทาหรณ์
ในช่วงการพิจารณาร่างกฎหมายของคณะกรรมาธิการวิสามัญฯ (วาระ 2) กรรมาธิการเสียงข้างมากได้มีมติให้ตัด จ.สตูล ออกจากนิยาม “จังหวัดชายแดนภาคใต้” และให้ จ.สงขลา เฉพาะ 4 อำเภอเท่านั้นที่นับเป็นจังหวัดชายแดนภาคใต้ รวมถึงตัดอำนาจคณะรัฐมนตรีในการกำหนดพื้นที่เพิ่มเติมในอนาคตด้วย
ทั้งๆ ที่ร่างเดิมของรัฐบาลซึ่งส่งเข้าสภา กำหนดนิยาม “จังหวัดชายแดนภาคใต้” เอาไว้ว่าหมายถึง 5 จังหวัดรวม “สตูล”
ประเด็นจากถ้อยคำในกฎหมาย สร้างปมปัญหาทางความรู้สึก เพราะเครือข่ายองค์กรประชาชนจังหวัดสตูล ซึ่งประกอบด้วยสภาที่ปรึกษาเสริมสร้างสันติสุขจังหวัดสตูล คณะกรรมการอิสลามประจำจังหวัดสตูล ชมรมอิหม่ามจังหวัดสตูล ตลอดจนองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน สถาบันเกษตรจังหวัด หอการค้า สื่อมวลชน และองค์กรภาคเอกชนต่างๆ รวม 99 องค์กร ได้เคลื่อนไหวยื่นแถลงการณ์ผ่านผู้ว่าราชการจังหวัดถึงนายกรัฐมนตรี เพื่อคัดค้านการตัด จ.สตูล ออกจากนิยามจังหวัดชายแดนภาคใต้
ความเคลื่อนไหวบานปลายขยายวงไปถึงขั้นมีการจัดชุมนุมใหญ่ของชาวสตูลที่หน้าศาลากลางจังหวัด เมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา!.. อ่านต่อ คลิ้กที่นี่
