จดหมายข่าวขบวนชุมชนสงขลา ฉบับสิงหาคม 2554 Download คลิ้กที่นี่ และติดตามฟังรายการปักษ์ใต้บ้านเรา ทางวิทยุ สวท.สงขลา 90.5 เมกกะเฮิร์ต เวลา 18.00-19.00 น. ทุกวันอังคาร -สวัสดิการชุมชน /ทุกวันพุธ-สภาองค์กรชุมชน


วันพฤหัสบดีที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ในวงล้อมคลื่นไล่ล่าทำลายล้าง

โดย : สายลม อันดามัน (นสพ.คนตรัง)

และแล้วประชาธิปไตยไทยในปากอสรพิษยุคต้นคริสต์ศตวรรษที่ 21 ก็มิอาจหลบเลี่ยงหายนะจากคมเขี้ยวและน้ำพิษแห่งความแบ่งแยกแตกขั้ว ความอวดดี มีทิฐิมานะ อัตตาบ้าระห่ำของเหล่าวรรณะผู้นำทางการเมืองการปกครอง ที่มีจิตสัญชาตญาณสัตว์คึกคะนองพองโตไปได้ ภาวะกลียุคมิคสัญญีจึงต้องบังเกิดขึ้นในใจกลางกรุงเทพมหานคร นี่คือความจริงของวันนี้

นับแต่อดีตสู่ปัจจุบันขบวนคนการเมืองผู้มีความใคร่ ใฝ่คว้าอำนาจและความทยานอยากในลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ผ่านโครงสร้างระบบการเมืองการปกครอง ต่างเร่งสนองแรงขับเคลื่อนภายในของตนจากระดับปัจเจกบุคคล สู่กลุ่มเครือข่ายอย่างเป็นระบบ การรวมตัว การซ่องสุมผู้คน การจัดตั้งกองกำลัง กองทัพ การฝึกฝน การวางแผนยุทธศาสตร์ การกำหนดยุทธวิธี และท้ายสุดก็คือการเคลื่อนกองกำลังสู่การหักล้างทำลายและโค่นล้มแย่งชิงอำนาจกันเป็นคำตอบสุดท้าย

นับแต่อดีตจากมหาสงครามแห่งดินแดนรอบทะเล เมดิเตอร์เรเนียน สู่ชมพูทวีป ดินแดนภารตะผ่านสุวรรณภูมิ หงสาวดี กรุงศรีอยุธยา ไปจรดมหาอาณาจักรจีนและญี่ปุ่นทางโพ้นทะเลตะวันออก การโจมตีด้วยหินและไฟ การต่อสู้ประหัตประหาร ดำเนินไปภายใต้จิตแห่งความเคียดแค้นชิงชัง จิตแห่งความโลภและความหลงลำพอง ที่เร่งเร้าผู้คนให้เดินทางเข้าสู่กองทัพและสนามรบราฆ่าฟันด้วยความฮึกเหิม กระเหี้ยน กระหือรือเสมอมา และเมื่อช้างสารชนกันหญ้าแพรกก็แหลกลาญ ผู้คนบาดเจ็บล้มตาย ทรัพย์สิน บ้านเรือนถูกบุกรุกทำลาย ไฟหายนะจะถูกจุดและกระพือโหมให้ไหม้ลาม เคลื่อนวิบัติฉิบหายขยายตัวอย่างต่อเนื่อง ภายใต้คำประกาศแห่งความชอบธรรมและอุดมการณ์ทางการเมือง....

ขณะที่ความตึงเครียดของขั้วความขัดแย้งกำลังทวีความรุนแรงสู่จุดระเบิด ผู้กำลังรอเที่ยวบินไปสนามบินดอนเมือง ต่างพากันเฉยเมยต่อคำเรียกร้องการยืนตรงเคารพธงชาติ ณ เวลาแปดนาฬิกา สื่อทีวีช่องต่างๆ กำลังสนุกเพลิดเพลินกับสุดยอดละครชิงรักหักสวาท สลับกับเกมโชว์มหาสนุกอย่างไร้สำนึกต่อสถานการณ์วิกฤตล่มสลายของชาติเยี่ยงไร นักวิชาการ นักกิจกรรม พากันทยอยออกมาเสนอความคิดความเห็นกันสับสน อลหม่าน แต่สงสัยว่าคนช่วยคิดจะช่วยทำด้วยหรือไม่ หรือเพียงดีแต่แหลงเท่านั้น

เสียดาย สังคมไทยวันนี้ จิตเมตตา และจิตศาสนา ไม่มีพื้นที่สำหรับการขับเคลื่อนร่วมสร้างสันติสุขภาวะเสียแล้ว การพลัดหลงสู่กระแสธารของคลื่นรุนแรงไล่ล่าทำลายล้างจึงไม่อาจหลีกเลี่ยงได้จริงๆ